Direct naast het eigenlijke kantoor van Studio Flex vind je een gezellige werkplaats, gevestigd in een smaakvol gerenoveerd winkelpand aan de gemoedelijk Mezenlaan in Den Haag. Veel van de vroegere winkeltjes zijn inmiddels verdwenen en bewoners van de Vogelwijk kunnen inmiddels bij grotere ketens op de Fahrenheitstraat terecht. Kijkend in de etalage, valt het oog direct op een groot stalen rek, gevuld met verschillende handgemaakte voorwerpen, variërend van strakke futuristisch uitziende lampen, abstracte houten kunstwerken en oude straatnaamborden. Uit het binnenste van de winkel klinkt het zoemende geluid van een zaagmachine en door de voordeur is een slanke jongeman te zien die aan een werktafel druk bezig is. Op ons kloppen verstommen de geluiden en komt hij met rasse schreden naar de deur gelopen. Even later staan we binnen.
Goedemorgen, fijn dat we mochten komen. Heb je even tijd voor ons?
‘‘Ha, welkom! Natuurlijk, kom gezellig binnen en kijk gerust alvast wat rond. Als je me een klein momentje geeft maak ik nog even deze verflaag af, voordat de roller begint in te drogen.’’
Terwijl Ramone, interieur stylist bij Studio Flex, nog snel een laagje zwarte verf aanbrengt op een ronde houten plaat, maken wij van de gelegenheid gebruik de werkplaats te verkennen. Langs één wand staat een lange zwarte tafel, met aan één van de uiteinden een verhoogde werkbank. Aan de andere kant van de ruimte staan vier grijze stalen kasten, waarvan de deuren deels open staan en waarachter allerlei voorwerpen te zien zijn, zoals verfpotten, gereedschap en tekenmaterialen. Op de kasten staan schilderijen in diverse stijlen en afmetingen, twee griezelige maskers en wat oude straatnaamborden. Ook op andere plekken staan diverse verschillende voorwerpen en prototypes van meubels en andere gebruiksvoorwerpen. We zijn nog lang niet uitgekeken als we een stoel aangeboden krijgen en we even rustig kunnen gaan zitten.
Wat een mooie ruimte heb je hier. Hoe ben je eigenlijk bij Studio Flex terecht gekomen?
‘‘Dank, ik ben er natuurlijk ook erg blij mee. Heel prettig, zo’n lichte werkplaats in een rustige omgeving. Hoe ik hier terecht ben gekomen is wel een grappig verhaal. Camille, een van de oprichters, ken ik inmiddels al ruim 15 jaar sinds onze gezamenlijke gymnasiumtijd in Den Haag. We waren toen al goed bevriend en zaten bij elkaar in hetzelfde leerjaar. Na het eindexamen zijn we elkaar wat uit het oog verloren, maar hebben altijd contact gehouden. Hij ging bouwkunde studeren in Delft, ik Duits in Amsterdam. Wat ons altijd heeft gebonden is een gedeelde interesse voor mooie en bijzondere dingen. Of het nou om een schilderij, een lamp of een gebouw gaat dat maakt niet uit. Weet je, ik wilde vroeger eigenlijk graag architect worden, maar heb er om praktische redenen vanaf gezien. Ik heb mijn hele leven al getekend, geknutseld, geschilderd en gebouwd. Naar mate ik ouder werd en steeds meer ervaring kreeg, resulteerde dat in steeds ambitieuzere projecten en betere eindproducten. Ik had er natuurlijk weleens over gefantaseerd hier ooit m’n werk van te kunnen maken, maar ik heb het eigenlijk altijd meer als een ‘way of life’ gezien. Ik gebruikte vrijwel elke vrije seconde om iets creatiefs te doen, iets te maken. Zelfs als er eigenlijk geen tijd beschikbaar was, dan zorgde ik er gewoon voor dat ik alsnog tijd kon maken. Camille wist dit uiteraard van mij en we hadden dan ook al vaker nagedacht over een manier om onze krachten te kunnen bundelen. Eind 2017 was de tijd dan rijp en gingen we samen met Rodrigo rond de tafel. Het resultaat kun je hier aanschouwen.’’
Wat doe je precies?
‘‘Als interieur stylist bij Flex heb ik eigenlijk een vrij brede taak. We zijn immers ook een jong en ambitieus bedrijf, dus dan is het wel zo fijn als iedereen bereid is waar nodig aan te pakken. Waar ik me echter vooral mee bezig houd is het ontwerpen en maken van producten, die een interieur op een bepaalde manier beïnvloeden en waardoor een bepaalde sfeer wordt gecreëerd. Dat kan van alles zijn, bijvoorbeeld een lamp, een schilderij, een salontafel of een make-up krukje. Deels bedenk ik zelf dingen die ik mooi vind, maar vaak gaat het ook om een specifieke wens van een klant. In principe sta ik voor alles open en werk ik met allerlei materialen. We proberen bij Flex zoveel mogelijk zelf te doen en zijn juist heel erg voorstander van unieke en onconventionele ideeën, omdat je daar echt het verschil mee kunt maken en een klant écht iets bijzonders kunt bieden. Wij willen geen dingen doen en maken die je overal ziet, onze kracht ligt juist in het kunnen aanbieden van unicaten en maatwerk, die nichemarkt verzadigen. We houden hier van uitdagende en fantastische ideeën. Wil je graag de voorkant van een auto aan de muur van je woonkamer hangen? Prima! Liever een tuinhuis in de vorm van een circustent? Nog beter! Natuurlijk vinden we een gewoner project ook hartstikke leuk om te doen, want ook daar kun je met creativiteit iets unieks maken. Verder help ik af en toe een handje bij onze beheer tak ‘Building Stones’, bijvoorbeeld als er in korte tijd een grote klus geklaard moet worden of er behoefte is aan maatwerk.’’
Kun je nog wat meer over jezelf vertellen?
‘‘Naast mijn werk bij Studio Flex geef ik ook nog een paar uur Duits op een middelbare school in Den Haag. Mijn moeder is Duitse en ik ben tweetalig opgevoed, dat verklaart ook deels de keuze voor de studie Duits. Met name de Duitse geschiedenis vind ik erg interessant. Oude dingen vind ik sowieso vaak erg boeiend, ik put er dan ook vaak inspiratie uit voor mijn projecten. De traditionele Japanse cultuur vind ik bijvoorbeeld ook fascinerend, met manier waarop dingen daar met uiterste precisie en toewijding werden gemaakt, zoals bijvoorbeeld de zijden kimono’s, handgesmede zwaarden en gebruiksvoorwerpen omtrent de bekende theecultuur. Maar ook de oude Egyptenaren en het ontstaan van de moderne archeologie spreekt zeer tot mijn verbeelding. Als je na jarenlange werkzaamheden in de brandende zon plots op zo’n graftombe stuit, dat moet toch machtig zijn? Al helemaal met de relatief beperkte middelen van die tijd, wat een avontuur!’’
Dat moet inderdaad een hele bijzondere ervaring zijn geweest. Zou je verder nog iets willen delen?
‘‘Nee, eigenlijk niet per se. Wat zou je nog willen weten? Ik kan natuurlijk wel van alles tegen je vertellen, maar ik weet niet waar je naar op zoek bent. We moeten voor jou natuurlijk wel een beetje interessante content genereren, dacht ik zo?’’
Iets over je kledingstijl bijvoorbeeld. Ik zie je vaak een strik dragen en volgens mij zie ik daar ook een hoed liggen. Is dat niet ouderwets?
(lacht) ‘‘Die vraag krijg ik wel vaker, bijvoorbeeld ook van de leerlingen waar ik les aan geef. Een jaar of 5 geleden was ik ineens een beetje klaar met de kleding die ik altijd had gedragen. Iedereen loopt er min of meer hetzelfde bij en vooral mannen vind ik vaak erg saai gekleed. Ik ben me toen langzaam steeds meer gaan verdiepen in klassieke herenkleding, zoals nette leren schoenen en gilets, maar ook accessoires zoals zelfgestrikte vlinderdassen en bretels. Zo’n stijl bouw je natuurlijk over de jaren op en af en toe komt er weer wat nieuws bij, of laat je juist iets achterwege. In het begin liep ik er meer dandy-achtig bij, met wat meer opvallende kleuren en excentriekere details. Momenteel heb ik een iets minder extravagante stijl, maar ik probeer wel altijd netjes en klassiek voor de dag te komen. Het is jammer dat mannen over het algemeen niet meer durven een opvallende ring, een paisley das of fedora te dragen, dat maakt het straatbeeld gewoon een stuk minder eentonig en geeft blijk van creativiteit. Gelukkig lijkt er langzaam weer iets meer interesse voor te ontstaan. Ik beleef er in ieder geval dagelijks veel plezier aan en krijg geregeld leuke reacties, al gaat het daar natuurlijk niet om.’’
Dat is een duidelijk antwoord. Om nog even terug te komen op je werk bij Studio Flex, wat vind je het leukste aan je werk?
‘‘Het leukste vind ik de veelzijdigheid van mijn werk. Er is telkens weer wat nieuws te doen en ik krijg veel vrijheid om zelf invulling te geven aan projecten of zelf met ideeën te komen. Daarnaast ervaar ik de werksfeer als erg prettig. We zijn een klein, ambitieus en hardwerkend team en iedereen is gewoon heel goed in wat hij doet. Daar deel van uit te kunnen maken en ook altijd op elkaars expertise een beroep te kunnen doen, is heel fijn. Mede daardoor heb ik het gevoel dat we samen vrijwel elke klus kunnen aanpakken. (grijnst) Dat klinkt misschien een beetje cliché, maar ik meen het echt.’’
Waar ben je momenteel mee bezig?
‘‘Vaak heb ik meerdere projecten parallel aan elkaar lopen, maar waar momenteel de focus op ligt is een klein rond bijzettafeltje met een stalen frame. Toen jullie zojuist binnenkwamen was ik net het tafelblad aan het aflakken, dat ligt nu te drogen. In dit geval gaat het om een aanvraag van een klant, die een specifiek design voor ogen had. Een klein rond tafeltje met minimalistisch stalen frame. Het lijkt op het eerste gezicht misschien niet heel bijzonder, maar het is een vrij complex design en we maken alles zelf. Het frame is hier dus ook in de werkplaats gelast en gespoten. Voor dezelfde klant hebben we eerder ook al een grotere salontafel gemaakt met marmeren blad, deze kleine is daar qua design en afmetingen precies op afgestemd.’’
Wat hoop je bij Studio Flex nog te bereiken?
‘‘Ach, wat een vraag! Ik ben dit jaar pas ingestapt, dus ik ben momenteel nog niet zo bezig met de toekomst. Het belangrijkste vind ik om voldoening uit het werk te blijven halen, zodat ik ook het beste uit mezelf kan blijven halen om tot een zo goed en origineel mogelijk resultaat te komen. Daarnaast zijn we constant in beweging en blijven we met Flex nieuwe paden bewandelen om erachter te komen waar onze kracht het meeste ligt. Dat vereist dus ook een zekere flexibiliteit (lacht) en vooral een actieve houding van de werknemers. Als je niks probeert, gebeurt er ook niks, we moeten vooral vertrouwen op onze capaciteiten. Daarnaast wil ik proberen de komende tijd zoveel mogelijk opdrachten aan te pakken en zou het natuurlijk mooi zijn als we op termijn naar een grotere werkplaats en wat extra handen toe kunnen. Maar ook mijn eigen vaardigheden wil ik blijven ontwikkelen. Uiteindelijk wil ik gewoon mooie en unieke dingen maken, waar mensen blij van worden.’’
Bedankt voor je tijd, erg leuk om even met je gesproken te hebben.
‘‘Geen probleem, dank voor de interesse. Kom over een tijdje anders nog eens langs, dan kunnen we kijken wat er intussen allemaal veranderd is.’’
Als we opstaan, loopt Ramone al met grote passen naar de deur toe en zwaait deze met een wijds gebaar open. We bedanken en schudden elkaar nogmaals de hand. Als we het Mezenplein oversteken kijken we nog eens om en zien we zijn lange magere gestalte in de deuropening staan, hij steekt zijn hand op als laatste groet. Wat een bijzondere, maar sympathieke en veelbelovende jongeman.
Volgende keer maken we kennis met één van de andere Flex’ers.
